اصل کار کوپلینگ شیاردار

کوپلینگ های شیاردار اتصال دهنده های مکانیکی لوله هستند که در صنایع مختلف برای اتصال لوله ها به یکدیگر استفاده می شوند. آنها به گونه ای طراحی شده اند که اتصال ایمن و قابل اعتمادی را فراهم کنند که بتواند حرکت، لرزش و انبساط حرارتی در سیستم لوله کشی را در خود جای دهد. اصل کار کوپلینگ های شیاردار شامل چندین جزء و مراحل کلیدی است:

انتهای لوله های شیاردار: انتهای لوله هایی که نیاز به اتصال دارند با ایجاد شیارهایی در اطراف محیط با استفاده از ابزار مخصوص شیار زنی آماده می شوند. شیارها معمولاً به شکل V یا U شکل هستند، بسته به طراحی خاص کوپلینگ.

قرار دادن واشر: یک واشر انعطاف پذیر ساخته شده از لاستیک یا سایر مواد الاستومری در شیار یک انتهای لوله وارد می شود. واشر به ایجاد مهر و موم محکم کمک می کند و از نشتی در هنگام مونتاژ کوپلینگ جلوگیری می کند.

مونتاژ مسکن: محفظه کوپلینگ که از دو نیمه تشکیل شده است در اطراف انتهای لوله شیاردار قرار گرفته است. نیمه های محفظه با استفاده از پیچ و مهره یا سایر مکانیسم های بست در یک راستا قرار گرفته و محکم می شوند.

پیچ و مهره: پیچ ها از طریق سوراخ هایی در محفظه کوپلینگ وارد می شوند و با سوراخ های مربوطه در نیمه دیگر محفظه تراز می شوند. سپس مهره ها را روی پیچ و مهره ها سفت می کنند تا نیمه های محفظه روی هم محکم شوند.


اتمام مونتاژ: همانطور که مهره ها سفت می شوند، محفظه کوپلینگ به واشر فشار وارد می کند و آن را در مقابل انتهای لوله شیاردار فشرده می کند. این فشرده سازی باعث ایجاد یک آب بندی ضد آب و مقاوم در برابر فشار بین لوله ها می شود.

طراحی کوپلینگ شیاردار امکان نصب سریع و ساده را بدون نیاز به جوش یا ابزار تخصصی فراهم می کند. همچنین انعطاف پذیری را فراهم می کند و امکان حرکت محوری و انحراف زاویه ای در سیستم لوله کشی را فراهم می کند. علاوه بر این، کوپلینگ‌های شیاردار می‌توانند تغییراتی در اندازه لوله داشته باشند، و آنها را برای سیستم‌هایی که ممکن است در آینده نیاز به اصلاح یا گسترش داشته باشند، مناسب می‌سازد.